top of page

Bazı günler,

Uyanılmıyor.

Bazı sabahlar,

Güneş doğuyor; lakin ısıtmıyor içimi.

Bir şey eksik, görünmeyen bir şey

Havada, sokakta, insanlarda...

Gözümü her açışımda içimi dağlıyor.

Adaletsizliğe bir çentik daha,

Bir çentik daha...

Sayamıyorum.

Yok sayılmak,

Sesini duyuramayacak kadar boğulmak

Yakıyor içimi.

Haklıyım, haklıyız; lakin haklı olmak da yetmiyor artık bu zamanda.

Bir el ki sürekli bastırıyor sesi,

Bir dudak ki kımıldamadan susturuluyor.

Kelimeler yükseliyor, yükselmek istiyor.

Terzinin dengesi bozulmuş gibi,

Kimse fark etmiyor ya da görmek istemiyor.

Bir taraf hep ağır,

Diğer taraf ne kadar dolsa da kalkmıyor.

Emekle, azimle, yaşla çizdiğim haritam,

Haritamı başkaları çizmiş sanki.

Ben yürürken çizgiler siliniyor.

Her adımda,

Her bir adımda içimde bir şeyler kırılıyor.

Ama biliyorum:

Gölgede büyüyen o kırgın çocuk

Bir gün doğrulacak.

Ve işte o gün

Başlayacak her şey.


20/04/2025

 
 
 

Son Yazılar

Hepsini Gör
Azmi

Atatürk, 16 Ekim 1925 günü Uşak'ta yaptığı yetimhane ziyareti sırasında bir şehit çocuğu Azmi, şöyle bir konuşma yaptı: Beni söyleten...

 
 
 
Padişah

Değil mülkün pâyidar Beyhude fevkalbeşer gayretin Bu kadar tasavvur-u şahsî Yoktu Karagöz de dahi

 
 
 
Yatalak Cemiyetlerin Gençliği

İdealsiz cemiyetlerde, ihtiyar, yatalak, uyuşuk, mıymıntı cemiyetlerde gençlik, dâvâsız ve teşkîlâtsız bir parazit sürüsüdür. Bütün ateş...

 
 
 

Yorumlar


EROKOM

E-posta bültenine kayıt olun

Atatürk Üniversitesi,

Erzurum

  • Instagram
@atauniboykotta
bottom of page